بررسی رابطه رشد حرفه ای،فرسودگی ورضایت شغلی در معلمان مقطع ابتدایی مدارس عادی واستثنایی شهرستان های شرق استان گلستان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه رشد حرفه ای، فرسودگی و رضایت شغلی معلّمان مقطع ابتدایی مدارس عادی و استثنایی شهرستان های شرق استان گلستان بود. پژوهش به روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه معلّمان مقطع ابتدایی مدارس عادی و استثنایی مشغول به تدریس در سال تحصیلی 91-90 در سطح شهرستان های شرق استان گلستان به تعداد 2056 نفر بودند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 402 نفر (80 نفر معلّم از مدارس استثنایی و 322 نفر معلم از مدارس عادی) برآورد گردید. نمونه گیری به روش خوشه ای چند مرحله ای صورت گرفت. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه رشد حرفه ای آکفیلت و کوت و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ و همکاران و پرسشنامه رضایت شغلی بری فیلد و روث استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های گرد آوری شده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد: 1- بین رشد حرفه ای و فرسودگی شغلی معلمان مقطع ابتدایی مدارس عادی و استثنایی در سطح 01/0 رابطه معکوس و معنا داری وجود دارد. 2- بین رشد حرفه ای و رضایت شغلی معلمان مقطع ابتدایی مدارس عادی و استثنایی در سطح 05/0 رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. 3- بین رضایت شغلی و فرسودگی شغلی معلمان مقطع ابتدایی مدارس عادی و استثنایی در سطح 01/0 رابطه معکوس و معنادار وجود دارد. 4- از نظر میزان رشد حرفه ای بین معلمان مقطع ابتدایی مدارس عادی و استثنایی تفاوت معنا دارمی باشد. 5- از نظر میزان فرسودگی شغلی بین معلمان مقطع ابتدایی مدارس عادی و استثنایی تفاوت معنا داری وجود ندارد. 6- از نظر میزان رضایت شغلی بین معلمان مقطع ابتدایی مدارس عادی و استثنایی تفاوت معنا داری وجود ندارد.